تاثیر افزایش زمان ملاقات بر شاخص های درد

اهداف: یکی از مهم ترین نیازهای بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه، ملاقات با همراهان است. با این حال ملاقات هنوز در این بخش ها با محدودیت های زیادی همراه است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر افزایش زمان ملاقات بر درد و سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش آی سی یو بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان ولی عصر اراک در سال 94-1393 به روش دردسترس انتخاب و براساس تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ملاقات در گروه مداخله به مدت 10 دقیقه 3 بار در روز و در گروه کنترل طبق روتین بیمارستان به مدت 10 دقیقه یک بار در روز انجام شد و شاخص های درد و سطح هوشیاری بیماران، قبل، حین، 10 و 30 دقیقه بعد مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز داده ها از نرم افزار spss 20 و آزمون های مجذور کای، t زوجی، t مستقل و آنالیز واریانس اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها: قبل از انجام مداخله دو گروه از نظر درد و سطح هوشیاری تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p>). بعد از مداخله در گروه کنترل در ساعت 15 شاخص های درد و سطح هوشیاری قبل و 30 دقیقه بعد از ملاقات تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0p>). در گروه مداخله در ساعت های 9، 12 و 15، شاخص درد قبل از ملاقات و 30 دقیقه بعد تفاوت معنی داری داشت (05/0p<)، اما شاخص سطح هوشیاری بیماران در هیچ کدام از زمان ها تغییرات معنی داری نداشت (05/0p>). نتیجه گیری: افزایش زمان ملاقات باعث کاهش میانگین درد در بیماران بستری در بخش آی سی یو می شود.